ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΑΜΠΕΡΑΜΕΝΤΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

Είναι ένας συναισθηματικός σκύλος, με δυναμικό ταμπεραμέντο και πολύ υψηλό δείκτη νοημοσύνης.
Όταν το 1880 παρουσιάστηκαν στην Γερμανία τα πρώτα δείγματα της φυλής, προκάλεσε θύελλα εντυπωσιασμού σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ένας ιδανικός φύλακας με κομψό στυλ και μικρό κεφάλι, υψηλό δείκτη ευφυΐας και ενεργητικότητας. Οι εκτροφείς άλλων σκυλιών, μη μπορώντας να βρουν πάνω του ελάττωμα έβγαλαν την φήμη ότι τα Ντόμπερμαν τρελαίνονται στο πέμπτο έτος της ηλικίας τους, λόγω εγκεφάλου. Η φήμη αυτή ακολουθεί την φυλή μέχρι σήμερα.

Το ντόμπερμαν είναι η μοναδική φυλή που φέρει το όνομα του πραγματικού εκτροφέα της, Friedrich Louis Dobermann. Γύρω στο 1870 ο Louis Dobermann από την Απόλντα της Θουριγγίας της Γερμανίας, είχε οποιοδήποτε αριθμό καλοαναθρεμμένων και πολύ εξειδικευμένων ρατσών σκυλιών για να διαλέξει, όταν αποφάσισε να εκθρέψει ένα σκυλί που θα τον βοηθούσε και θα τον προστάτευε όταν θα έβγαινε στη γύρα για να μαζέψει φόρους. Λέγεται ότι ήταν συλλέκτης φόρων, διαχειριστής σφαγείων και νυχτοφύλακας και ανά διαστήματα μπόγιας νομικά κατοχυρωμένος να συλλέγει όλα τα αδέσποτα σκυλιά και φύλακας του χώρου, όπου κλείνονταν αυτά.
Φαίνεται ότι ήθελε να φτιάξει τον ιδανικό σκύλο για να τον προστατεύει στις βράδυνες του περιπολίες όχι τόσο μεγάλο που να μην μπορούσε να το κουμαντάρει, αλλά με αρκετό μέγεθος ώστε να αντιπροσωπεύει μια απειλή για τους εισβολείς και να εκτελεί τα καθήκοντά του σαν φύλακας.

Πάνω από όλα, το σκυλί έπρεπε να είναι ζωηρό, έξυπνο και να έχει μεγάλη αντοχή και αυτοπεποίθηση. Διασταύρωσε λοιπόν γερμανικό πίνσερ (ενέργεια) έναν τύπο τσοπανόσκυλου (με μεγάλη εξυπνάδα και γενναιότητα) Βαιμαράνερ (δυνατή μύτη για ιχνιλασία) και Γκρέιχαουντ (για ευκινησία). Με αυτό τον τρόπο εξασφάλισε «την φυλή του», όχι μόνο σαν χρήση συναγερμού, αλλά σαν σκύλος προστασίας ή και φύλαξης για το σπίτι. Συχνά χρησιμοποιούνταν ως φύλακες της αστυνομίας. Η εκτεταμένη χρήση τους εκεί οδήγησαν στο παρατσούκλι «σκύλος - χωροφύλακας» ενώ χρησιμοποιήθηκαν και στο κυνήγι για την καταδίωξη μεγάλων ζώων. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ήταν φυσικό ακόλουθο το Dobermann να αναγνωριστεί και τυπικά ως αστυνομικός σκύλος στις αρχές του αιώνα. Η φυλή αυτή προϋποθέτει έναν μεσαίου μεγέθους, δυνατό και μυώδη σκύλο. Παρ όλα αυτά πρέπει να είναι κομψός και επιβλητικός, κάτι το οποίο πρέπει να είναι προφανές στην γραμμή του σώματός του. Θα πρέπει να είναι εξαιρετικά κατάλληλος για συντροφιά, προστασία και εργασία, όπως επίσης και για οικογενειακός σκύλος. Το Ντόμπερμαν είναι ένας αρκετά συναισθηματικός σκύλος, με ευχάριστο δυναμικό ταμπεραμέντο και πολύ υψηλό δείκτη νοημοσύνης.

Εύστροφος φύλακας
Το σύγχρονο Ντόμπερμαν δεν θυμίζει σε τίποτα τους προγόνους του, σκυλιά άγρια και επιθετικά, που «δεν φοβόταν ούτε τον ίδιο το διάβολο». Παρότι η φήμη αυτή συνεχίζει να το ακολουθεί, το Ντόμπερμαν είναι ευγενικό, φιλικό, τρυφερό και αφοσιωμένο στο αφεντικό και στην οικογένεια του. Είναι αποφασιστικό, άφοβο, δογματικό, χωρίς ποτέ να γίνεται κακό. Ιδιαίτερα εύστροφο, με σταθερό χαρακτήρα, νευρικό, βρίσκεται σε συνεχή επιφυλακή. Έχει έμφυτη την ικανότητα να προστατεύει το σπίτι και την οικογένεια, με την οποία θέλει να βρίσκεται συνεχώς.

Εξωτερικά χαρακτηριστικά
Μαύρο, καφέ η καστανό με σαφώς προσδιορισμένα σημάδια σε χρώμα σκουριάς, σε συγκεκριμένα σημεία (μάγουλα, μουσούδα, λαιμός, στέρνο, πόδια, πάνω από τα μάτια, κάτω από την ουρά).
Μεγάλο σκυλί με ύψος στα ακρώμια, για το αρσενικό 66­72 cm και για το θηλυκό 61-68 cm και βάρος για το αρσενικό 38-45 kg και για το θηλυκό 30-35 kg. Το τρίχωμά του απαιτεί πολύ λίγη περιποίηση. Είναι κοντό, πυκνό, στρωτό, στιλπνό, αγκαλιάζει το σώμα και μυς και την ιδιαίτερη γραμμή αυτής της αθλητικής φυλής. Δεν χάνει πολύ τρίχα.

Η πρώτη εγγραφή Ντόμπερμαν στο γενεαλογικό βιβλίο καθαρόαιμων σκυλιών έγινε το 1893 και σε λίγα χρόνια η δημοτικότητα της ράτσας αυξήθηκε πολύ γρήγορα. Το 1899 έγινε επίσημα γνωστή με το όνομα Ντόμπερμαν.